Obóz internowanych

Kolejny raz w polską historię Darłowo wpisało się w czasie stanu wojennego. W Darłówku niedługo po 13 grudnia 1981 roku powstał obóz internowanych w ośrodku wypoczynkowym „Gniewko” wrocławskiego „Mostostalu” i rozlokowany był w 5 przyległych do siebie budynkach. Na liście internowanych znalazły się osoby, którym zarzucano prowadzenie nielegalnej działalności politycznej w ramach zawieszonego NSZZ „Solidarność”, osoby kolportujące nielegalną literaturę, wreszcie pieniacze i krzykacze, mogące swoją postawą doprowadzić do strajku.

22 maja do ośrodka skierowano czterdziestu dwóch internowanych z podobnego obozu w Jaworzu. Wśród tych byli m. in. Andrzej Celiński, Andrzej Drawicz, Bronisław Geremek i Tadeusz Mazowiecki. Wszyscy zatrzymani mieli prawo do uczestnictwa w życiu religijnym, opieki lekarskiej, posiadania własnych książek, mieli także możliwość uprawiania sportu oraz mogli otrzymywać prasę. Regulamin przewidywał swobodę otrzymywania i wysyłania listów, a także jednogodzinną wizytę rodzinną raz na miesiąc. Do chwili zakończenia działalności ośrodka w grudniu 1982 roku przebywało w nim ponad 200 internowanych.

W tej części ekspozycji prezentujemy fotogram miejsca internowania (Ośrodek Wypoczynkowy “Gniewko”), wykaz osób internowanych, pamiątki – listy, stemple, koperty z nadrukami „ocenzurowany”, a także otwarty kosz wiklinowy, wypełniony książkami.    

Darłówko wschodnie - OW „Gniewko"